Zuzia piecze pizze

Nawykow zywieniowych uczymy sie od najmlodszych lat. W przypadku mojej corki staram sie dawac jej to co najzdrowsze. Jak wiecie stawiam na eko - zywnosc (czy sie ze mna ktos zgadza czy nie). W wiekszosci przypadkow udaje mi sie to (nie jest to mozliwe w 100%, bo gdzie tu szukac eko - pizzerii, eko - restauracji, eko-piekarni itd. lub jak przekonac do zdwoej zywnosci niektorych czlonkow rodziny lub  rowniez niektorych znajomych? Moja tesciowa mowi: i tak wszyscy umrzemy! ).
Niedawno corka dostala bardzo sympatyczna ksiazeczke pt. Zuzia piecze pizze. Pelno w niej obrazkow, a i tytul bliski nam sercu, postanowilysmy poczytac wiec o Zuzi. Chciala ona upiec pizze z malym przyjacielem, ktory zna sie na rzeczy.
I oto na 5 stronie czytamy:
" (...) chlopiec dzwoni do drzwi. W dloni trzyma pudelko sproszkowanego ciasta na pizze i ksiazke kucharska".
Jak to sproszkowane ciasto na pizze? To w ksiazce kucharskiej nie jest napisane, jak zrobic samemu pizze?!

Zastanawiam sie, dlaczego autor zdecydowal sie na pizze w proszku? Dlaczego dzieci nie mogly zagniesc tradycyjnego ciasta z maki, drozdzy, oliwy z oliwek?
Jak widac, juz od najmlodszych lat wpajamy dzieciom, ze szybciej jest isc do sklepu (supermarketu), kupic polprodukt lub ewentualnie mrozonke. Wkladamy do mikrofali i sprawa zalatwiona.
Szkoda.